تأثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تأخیر در رضامندی و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر تأخیر در رضامندی و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه اول مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 95-1394 در شهر خرم آباد بود که از میان آنان دو کلاس با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله‌ای، به‌ عنوان گروه آزمایش و گواه انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تأخیر در رضامندی تحصیلی بیمبنتی و همکاران(1998) و پرسشنامه خوش بینی تحصیلی دانش آموزان اسچنن موران و همکاران(2013) بود. به ‌منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آزمون های آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره) استفاده گردید. آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی باعث افزایش میزان تاخیر در رضامندی تحصیلی ( p<0/001) و همچنین افزایش خوش‌بینی تحصیلی دانش‌آموزان ( p<0/001 ) شد. بر این اساس به معلمان پیشنهاد می شود در طول دوره آموزش خود، به آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی به دانش آموزان اقدام کنند.